Na događaj kreiran na zvaničnoj FB stranici Lukavačkog sajma turizma i ekologije “LIST”, rezultat: 19 “ide” i 123 “zainteresovanih”

Naravno da to nije broj onih koji će zaista posjetiti ovu manifestaciju, ali ipak govori o tome koliko građanima znači ovaj Sajam.

Ako se uzme da stranica Sajma ima 5.000 pratilaca a da je odziv 19 “dođem” i 123 “nešto sam klikn'o”, to ne daje mnogo nade u masovnu posjetu – barem “domaćina”.

Sa iste stranice su upućivani javni pozivi mještanima “okolnih mjesnih zajednica”, ali sasvim je jasno da su “okolni” napokon naučili da prepoznaju kada su potrebni samo kao IKEBANA, pa ih to baš i ne impresionira.

Inače, i pored Turističke zajednice Grada Lukavca, organizaciju ovog Sajma, kao i Vašera u Puračiću, gradske vlasti zadnjih hodina prepuštaju privatnoj firmi Nuhanović d.o.o.

Drugi razlog slabe zainteresovanosti za Sajam je dušmanska politika u naplati parkinga u Lukavcu, gdje je svaki kvadrat asfalta koji nije baš neophodan za odvijanje saobraćaja, pretvoren u parking uz naplatu.

To naravno najviše utiče na dolazak građana sa periferije, jer oni koji žive u Lukavcu mjesečno plaćaju mizernih 20 KM, dok je za “građane sa sela” parking 0,50 – 1,00 KM po satu.

Da bi “građanin sa sela” sebi priuštio mjesečnu kartu, on mora da izdvoji iznosi od preko 400 KM.

A čovjek bi pomislio da pošto više nismo opština već Grad, da smo sada svi građani, i da vrijedimo isto i imamo ista prava, a ne da se dijelimo na “građane” i “građane sa sela”.

Pored diskriminacije u plaćanju parkinga, mnogo je drugih stvari koje odvraćaju većinu “građane sa sela” da dođu u Lukavac bez neke prijeke potrebe, a među njima je sogurno najveći razlog drastični nesrazmjer u ulaganju u grad i selo, te apsolutno odsustvo izvršavanja obaveza održavanja lokalnih cesta između sela, dok gradsko (ne Gradsko) komunalno preduzeće JP Rad Lukavac konstantno licka samo grad – što se plaća iz Gradskog budžeta koji bi trebso biti ravnomjerno trošen i na grad u na sela.

Ipak, u najtežim momentima za (tada još) opštinu Lukavac, sela su podnijela najveći teret odbrane, a danas su zapostavljena i na periferiji interesivanja gradskih vlasti – OSIM PAR MJESECI PRED IZBORE.