Njegova “Bitka na Neretvi” bila je nominirana za Oscara, a plakat za taj film mu je radio Pablo Picasso
Veljko Bulajić, jedan od najznačajnijih filmskih režisera s prostora bivše Jugoslavije, rođen je u mjestašcu Vilusi na pola puta od Trebinja do Nikšića, 22. marta 1928. S roditeljima, ocem Miljkom i majkom Ljubicom te braćom Đorđem i Stevanom do izbijanja Drugog svjetskog rata boravio je u Sarajevu, a onda su se vratili u rodne Viluse i već 13. srpnja 1941. godine pridružili „ustanicima“ koji su se borili protiv “okupatora i narodnih izdajnika”. Najstariji brat Đorđe poginuo je u ratu, dok su Stevan i Veljko preživjeli, iako su i oni bili ranjavani.
Srednju školu Bulajić je završio u Sarajevu. Nakon rata našao je mjesto u Domu JNA u Zagrebu, gdje se družio s mlađim poratnim intelektualcima. Tada se počeo zanimati za kinematografiju, upisao je filmsku režiju u Centro Sperimentale u Rimu. Diplomirao je 1959., asistirao velikim redateljima kao što su Federico Fellini i Vittorio De Sica pa se vratio u bivšu Jugoslaviju.
Veljko Bulajić dobitnik je nagrada Zlatni Lav u Veneciji, Zlatna nimfa u Monte Carlu, nagrade za režiju u San Sebastijanu i New Delhiju, Zlatne medalje na Međunarodnom filmskom festivalu u Moskvi, međunarodne nagrade kritike CIDALC, nagrade Zlatni klas za najbolji film u Valladolidu, nekoliko nagrada publike te još neke druge. Nagrađen je s nekoliko Zlatnih arena na Filmskom festivalu u Puli za najbolje filmove i najbolju režiju, a američka Akademija za umjetnost i znanost nominirala je njegov film “Bitka na Neretvi” za Oscara.
Skopje 63, dugometražni dokumentarni film, bio je prikazivan na svim televizijama svijeta i svom je autoru donio prestižnu UNESCO-vu nagradu Kalinga za “vrhunsko ostvarenje na području umjetnosti i znanosti”.
Njegovi najpoznatiji filmovi su “Kozara”, “Voz bez voznog reda”, “Atentat u Sarajevu”, “Veliki transport”, “Obećana zemlja”, “Libertas” i naravno, “Bitka na Neretvi” film koji je u bivšoj Jugoslaviji proglašen za „jedan od najboljih ratnih filmova svih vremena“.
